Second Life UMCS

Tak jak pojawiliśmy się w SL po cichu, tak też po cichu zamknęliśmy wyspę. Nie było pożegnalnych imprez, uroczystego kasowania obiektów, popełniania samobójstw awatarów itp. Może dlatego tak się stało, że zakończyło się tylko samo przedsięwzięcie, ale owoce naszej działalności w jakiejś mierze pozostały.

Na podstawie doświadczeń, które nabyliśmy w tym czasie rodzą się nowe obszary działań. Projekt UMCS w SL mocno przyczynił się do powstania nowej specjalizacji na wydziale Humanistycznym, czyli Cyberkulturoznawstwa. Przeprowadzone eksperymenty edukacyjne dały solidną podstawę do określenia jakie działania przynoszą dobry efekt. Na cyberkulturoznawstwie część zajęć prowadzonych będzie również w SL.

Wciąż wiążemy pewne nadzieje związane z niezależnymi środowiskami 3D opartymi o technologię z Linden Labu. W szczególności mamy przygotowany niezależny serwer OpenSim, na którym prędzej czy później przeprowadzimy kolejne eksperymenty.

Czas zmienić kierunek. Myślimy o wykorzystaniu w edukacji rzeczywistości poszerzonej. Wyprowadzeniu działań edukacyjnych poza konkretne środowisko, mieszaniu środowisk wirtualnych z materialnymi. Co z tego wyjdzie, czas pokaże.

2 komentarze    

Dzisiaj o godzinie 21:00 Teatr Królewski zaprasza na spotkanie z poezją nieco inną niz zazwyczaj. Przedstawimy w nim wiersze japońskie, w tym haiku, tą specyficzną, wyjatkową w swej lapidarnosci formę, wiersze afrykańskie, wiersze poetów indiańskich a także poezję latynoską.
Wiersze w wykonaniu Anny Norton, Jesici Georgii i Szerewpa Loona. Wierszom będzie towarzyszyła muzyka regionalna i taniec w wykonaniu Angeliki Kitaj.

0 komentarze    

Po długim milczeniu uruchamiamy wreszcie nowe przedsięwzięcie. Długo oczekiwana międzynarodowa konferencja na naszej wyspie:

Internet – Nowe Media – Kultura 2.0

Perspektywy rozwoju wirtualnej nauki i edukacji

0 komentarze    

Występujący mieli ograniczoną liczbę instrumentów. Scenariusz zakładał, że zespół schodzący ze sceny przekazuje następnemu sprzęt grający. No i zdarzyło się, że gitara powędrowała nie do tej osoby, co trzeba. Powstało małe zamieszanie. Nie było na czym grać. Milicjant z pałką biegał po polu koncertowym szukając złodzieja. Wykorzystując śledztwo rozdawał obowiązkowe plakietki identyfikacyjne dla uczestników. Zapowiadający próbowali ratować sytuację apelem o oddanie gitary. Na szczęście okazało się, że inny zespół miał dodatkowe instrumenty i - pomimo, że gitara się nie znalazła - muzyka popłynęła dalej. Publiczność szalała dopominając się występu Defektu Muzgó.

Prawie wszyscy śmiało wyginali się pod sceną. Obok milicjanta pojawił się ksiądz, próbował wchodzić w dysputy egzystencjalne, ale hałas pod sceną był zbyt duży na teologiczne rozważania. Widać było chuliganów goniących innych uczestników za pomocą naprędce zbudowanych płyt chodnikowych. Milicja bezskutecznie interweniowała. Nyska niestety nie dojechała, zepsuła się jeszcze w milicyjnym garażu. Przywołując powiedzonko znanej osoby związanej z muzyką rock'n'drollową i festiwalem jarocińskim: oj, działo się, działo...

Osoby bardziej spokojnie i poetycko nastawione mogły posiedzieć na polu namiotowym przy ognisku. Mogły, ale nie siedziały. Każdy chciał wmieszać się w tłum i w rytmie pogo wyrazić swój bunt i wolność.


Sama zabawa podczas SLowego festiwalu jarocińskiego była jedynie ostatnią fazą, podsumowaniem semestralnej pracy. Studenci, którzy przecież urodzeni są raczej w końcówce lat osiemdziesiątych sięgnęli do czasów dla nich chyba niezrozumiałych. Ciekawe, na ile eksperyment edukacyjny umożliwił im nie tylko zapoznanie się z teorią dotyczącą subkultur tamtych czasów, ale też pozwolił odczuć to, co nieprzekazywalne z klimatu wolności unoszącego się podczas prawdziwego festiwalu jarocińskiego.


Kluczem do zrozumienia swobody jest odczucie zniewolenia i beznadziei tamtych czasów. Tego odtworzyć się nie dało w tak wąsko zakrojonym projekcie. Widać to było chociażby po tym, że namioty na SLowym polu namiotowym miały więcej wzorów materiałów, niż chyba na całym ówczesnym prawdziwym polu namiotowym. Ciekawe jednak w całym wydarzeniu było to, że wśród uczestników SLowego festiwalu były obecne również osoby, które brały udział w oryginalnym wydarzeniu sprzed ćwierć wieku. Być może jakiś przepływ tacid knowledge następował między pokoleniami. Niewątpliwie cyberprzestrzeń zasypuje nieco różnice wynikające z wieku. Awatary w większości przypadków są w Wiecznym Teraz młodości.

Na zakończenie, nie można nie wspomnieć o szczytnym celu całego przedsięwzięcia. Na scenie wystawione były skarbonki, których zawartość miała pomóc RLowym powodzianom. Dziękujemy wszystkim szlachetnym osobom, które wsparły akcję prowadzoną w SL.

---

0 komentarze    

Jest moda na lata osiemdziesiąte. Dziewczyny noszą leginsy, chłopaki mają szopy na głowie, a nawet irokezy, a w Jarocinie - jak donosi TV publiczna - władze miasta wyśpiewywały rock'n'rollowe kawałki sprzed lat.


Moda powracająca ma jednak to do siebie, że nie jest autentyczna. Nikt poważnie nie traktuje haseł "no future", "no love" etc. Gdy ogląda się filmy dokumentalne z Jarocina, słucha się rozmów z tamtych czasów, to widać, że o coś ludziom chodziło. Trzeba wszak pamiętać, że w późnych PRLowskich czasach hasło "no future" miało sens bardziej dobitny niż w krajach tzw. "zgniłego kapitalizmu".
Trudno jest taką autentyczność przywrócić, możemy jednak spróbować wczuć się tamtą atmosferę, odtańczyć pogo - taniec wolności, podyskutować, pobić się z innymi subkulturami, albo po prostu posłuchać muzyki.


Studenci Kulturoznawstwa UMCS na naszej wyspie podjęli się takiego zadania. Nie mając bladego pojęcia o SL, nie pamiętając czasów nyski z napisem "Milicja", podjęli próbę odtworzenia niektórych elementów festiwalu jarocińskiego. Na pewno będzie muzyka, będzie można pogować, poza tym czekają inne atrakcje.

Wszystko odbędzie się w poniedziałek 14.06.2010 o godzinie 18:00 polskiego czasu na wyspie Second MCSU. Dokładny link do pola festiwalowego: Jarocin'85

0 komentarze